მიცვალების ჟამს ტკბილია სიო ..

მიცვალების ჟამს ტკბილია სიო, _

ალბათ, დავმარცხდი დუელში ბედთან. _

ცა ცრის ფანტელებს მარადისობის, _

მაგრამ მე მათგან რომელი შემხვდა…

თანდათან ჩავა ბსკერზე იმედი, _

ჩემს მიცვალებას იხარებს მტერი_

და მე წუხილი დამიბყრობს უფრო, _

რადგან ბავშვივით აზიზი ვხდები…

წყარო: burusi.wordpress.com