***
თითქოს შორს , სადღაც ვარსკვლავი მოსჩანს, კამკამა ცაზე ბედის ვარსკვლავი თითქოს შორიდან იმედებს გაძლევს და ტოვებს ხაზებს ,ბედის ვარსკვლავი . ტყეში მდინარე მოსჩქეფს ნავარდით, და გზას მიჰყვება ქალი ლამაზი, მისი ფეხის ხმა სიჩუმეს ფანტავს , და თან მიათრევს ქათქათა ფატას, ფიქრს და ოცნებებს გზადაგზა ფანტავს. ცაში აფრენილ ოცნების მტრედებს ქვიშაზე ხატავს, ტბაში წყვილებად მოფანტულ გედებს ოცნებებს ატანს.... ნისლში გახვეულ ტანმაღალ ნაძვებს , სალ კლდეებს მაღლებს. ციცინათელებს ციმციმა, მნათებს, მგელიც ბანს აძლევს... 8.11.2021წ. სოფო ჯანხოთელი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი