ობოლი და მისი დედა (იგავ-არაკი)


იყო ერთი ობოლი მარტვილი. რა მოიზარდა, დედას ჰკითხა: 

- დედავ, ყოველს კაცს მამა უვის, მე რად არა მყავს? 

დედამ უთხრა: 

- შვილო, შენცა გყვანდა, მაგრა წყალმან დაარჩო. 

შვილმან უთხრა: 

- მას წყალზე ხიდი არ იდვა, მას ზედ გასულიყო? 

დედამ უთხრა: 

- იდვა, მაგრამ შორს იყო. 

შვილმან უთხრა: 

- ასრე შორს იყო, რომ აქამდის ევლო, ვერ მოუარდა? 

დედას გაეცინა და ეგრე უთხრა: 

- თუ მაგდენი გაესინჯა, არც კი დაირჩობოდა.

 

წყარო: www.aura.ge

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი