მეფე და მებაღე (იგავ-არაკი)

იყო მეფე ერთი და აქვნდა წალკოტი, ვითა ჰშვენოდა. 

მოვიდა მებაღე და მოახსენა მეფესა: 

- ვარდსა შიგან ბულბულს ბუდე დაუცს. 

მეფემ უბრძანა: 

- არა შერჩეს ბულბულსა მაგისი ქმნა! 

გამოხდა ხანი. მოვიდა მებაღე და მოახსენა მეფესა: 

- ბულბულმან ბარტყნი დაჩიკნა; მოვიდა გველი, ბულბულიც შეჭამა და ბარტყებიცა. 

უბრძანა მეფემა: 

- არცა გველს შერჩეს მაგისი ქმნა! 

კიდევ მოვიდა მებაღე და მოახსენა: 

- შამბსა ვთიბდი და გველი შემომაკვდა, მანგლით დავჭერ. 

უბრძანა მეფემან: 

- არც შენ შეგრჩეს! 

მეფემ დაითხოვნა კაცნი და ჯალაბეურ წალკოტში ლხინი მოინება. 

მებაღე ერთს ხეზე გავიდა და დაიმალა, სცნეს ხადუმთა, პოვეს და მეფეს მოგვარეს. მეფემ სიკვდილი ბრძანა. 

მებაღემ მოახსენა: ვითა ჩვენ არ შეგვრჩა ბრძანებისაებრ შენისა, აღარც შენ შეგრჩეს სიკვდილი ჩემიო! 

გაეცინა მეფესა და აღარ მოკლა.

 

წყარო: www.aura.ge