მეფე და სიკვდილი (იგავ-არაკი)


ერთი მეფე იყო, ფიცევდა: მე სიკვდილი ეგრე ვერ მომკლავს, მეც ის არ მოვკლაო!

მოიმზადა აბჯარი და ხრმალ-დარაკა. მზა უდგა სიკვდილსა.

რა დღე მოუვიდა, დასნეულდა, საჭურველი ახლოს დაიწყო. რა შეწუხდა, ხელი ხრმალს მიჰყო, ვეღარ ამოიღო.

აგინა სიკვდილსა და უთხრა: ეგ რა მამაცობა არისო? კაცს პირველ ღონეს წაართმევ და მერმე მოჰკლავო. თუ გულოვანი ხარ, პირისპირ შემებიო!

წყარო: www.aura.ge

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი