დროის ხაზებად არეკლილი თავშესაფარი


ლიმონისფერი შემოდგომა მდინარის ნაპირს ნარინჯისფრად გაცრეცილი ფოთლებით რომ დაფარავს და ნიავი სუსხთან შეერთებას მთის მწვერვალებზე ქროლვით აღნიშნავს,
  ბედზე ფიქრის დრო გამქრალა და დროის ხაზებად არეკლილი თავშესაფარი...
  აქ ხეთა შრიალს მოწყურებული ვნებათაღელვას გამოვექეცი დროებითი სამყოფელიდან.
  გამოზრდილ იებს მარადიული სიცოცხლისათვის გამოვაზამთრებ...
   შემოდგომისას ხეებს ვკითხე, ზამთრის სუსხის იდუმალება, სისხლძარღვებიდან ყინულის მსგავს ლოდებად იქცა და გაზაფხულზე მკვდრეთით აღდგა გასაოცარი...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი