მგელი

გალიაში
უძლური ვარ, უძლური.
დარდით გავხდი,
არ გეგონოთ ტყუილი.

მენატრება,
უღრან ტყეში ძუნძული,
ღამღამობით,
მთვარის შუქზე ყმუილი.

განა მშია?
მაგიტომ ვარ ავადა?
სულ არ მინდა
ეს ხორცი და

ეს ძვლები.
ნეტავ ისევ
ტყეში გამანავარდა...
თავის რჩენას

მე თვითონაც შევძლებდი.