მიყვარდა ძლიერ…

მე გალაკტიონი მიყვარდა ძლიერ,
მიყვარდა მისი თეთრად ნათენები,
მწუხარებით სავსე ღამეები…
მე ძლიერ მიყვარდა ვაჟას შვლის ნუკრი,
ილიას “ბედნიერი ერიც” მიყვარდა,
სინამდვილეში კი – უბედური.
მიყვარდა ჯავახიშვილის “ჯაყოს ხიზნები”,
რადგან ჯაყოს ხელთაა დღეს საქართველო…