მადლობა ფრთებო..


მადლობა ფრთებო

ყვირილი ძაფივით აღარ წყდება,
მძაფრად ეხლება ხორხის კედლებს,
როგორც მთებს ლოდი 
ჩამოსხლეტილი.

მოცურავს ღამე და,
და გადავყავარ
ხმა-ბგერის მიღმა.
თვალის ქუთუთო,
როგორც აფრა მიიკეცება.

გუშინ მთისხელა
ნაღველი ვხარშე,
იმისგან დამრჩა
ორი პწკარი ჩაუქრობელი-
ელვის ისარი ჩამოტეხილი.

სიმღერა სულის სამოსელია.
მას ჩემ ენაზე
ფრთებსაც ვეძახი.
ხრიოკ მიწაზე სხვა რა მინდა,
მადლობა ფრთებო.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი