ისევ უბრად დაიჭირე თავი
ისევ უბრად დაიჭირე თავი... ჩემი სულ არ შეისმინე აჯა: უმოწყალოდ დამაფერთხე ზვავი, უსაშველო მომივლინე ტანჯვა. ვაი, ასე თუ საერთოდ დამცე --- წინათგრძნობა გამიცხადო ავი: აღარა მცნო კაცთა შორის კაცად და მაქციო საჯიჯგნელად სვავის?! პაწაწინა ღაბუა ხარ მტრედი, (თუმცა გულს კი აფთარივით მძიძგნი) სიყვარულის ქარაფინდა ლედი --- სათაყვანო... ზოგჯერ გასაწიწკნიც... გთხოვ, დამინდე... მე ბავშვი ვარ ისევ და ვერაფრით ვერ ვიზრდები ჯერაც: კვლავ ამურულს ვიგერიებ ისრებს, კვლავ ბავშვური სიყვარულის მჯერა... მაგრამ თუკი არ შეისმენ ლოცვას: არ დამიმსხვრევ მარტოობის ზარებს, სხვას მივუძღვნი ქარიზმატულ კოცნას: შენს მაგიერ სულ სხვას შევიყვარებ! მაშინ თვალსაც გაგისწორებ ურცხვად: მისთვის დავკრეფ ვარდებსა და ტიტებს... კაცის გული პატარაა, თუმცა მეტისმეტად ბევრ სიყვარულს იტევს...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი