ბოდლერი


არის კაპრიზი, მოაბიჯებს მთვრალი ბოდლერი
და მონპარნასის ავი ჩრდილი უხმობს თავისკენ
ის ახირებას არ გადავა, როგორც ღრუბელი,
დააფრქვევს წვიმას და ეცემა თიხის ბადიებს,
დააბიჯებს და დაეცემა ასე გუბეებს
მილეულია მთვარე მისით განაწამები
ვით ლუციფერი, განდგომილი, თითქოს ურგები
ვერ ფლობს სიმშვიდეს, უნდა ზიდოს ჯვარი წამების
რევოლუცია, ღმერთი ითხოვს რევოლუციას
ბარიკადებზე უხმობს მისკენ მას ანგელოსი
იხსნას პარიზი, ღმერთს თავისად იგი უცვნია
ჭირვეულია ბოდლერი და გმირი ეპოსის
ის ახირებას არ გადავა - ურჩი მხედარი
ყმაწვილობისას იტაცებდა მას მარო კლემან
რევოლუცია მარცხია და იგი ედარდვის
ის ამბოხებას ვერ გადავა, არ ყვარობს კდემას.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი