გამოგიტაცე ლაჟვარდებიდან


გამოგიტაცე ლაჟვარდებიდან
და ჩემს სუნთქვაში ჩაგიდგი სული.
ეს ხეტიალი ალბათ დაგღლიდა
ჩამოიღვენთე როგორც სუმბული.
იქნებ კმაროდა ლაჟვარდში ხტომა
მიგალობებდი მე ლურჯი ციდან,
ყურს მივუგდებდი შენს ციურ ტორტმანს
მეგონა ესეც გადაივლიდა.
ძნელი გამოდგა თარეში ბედის
წლები ცვიოდა წამწამებივით
შენ სუმბულივით ასე დაღვენთილს
ცივად გადენდა ლაწანს ზეფირი.
დაგვიმორჩილა ორთავ სიობლემ,
მიყვარდი თითქოს იმ ჟინის ძალით ―
შმაგად მოვარდნილს ვრეკდი ბიზონებს
გახელებით და მთელი სიმძაფრით.
შენ ჩემი ჟინი გასულდგმულებდა
ჩემი ჟინი და სიცოცხლის სუნთქვა
უკვე არ ჰგავხარ იმ სუმბულებს და
ბედის თარეშიც ორთავ არ გვთუთქავს.
2021
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი