ჩემს სამარეში ცივა
ამ სამყაროდან ნაგვიანევი გადაუხდელი ვალები მიმაქვს ძვირფასო როცა დღეა მზიანი ჩემს სამარეში ცივა. მე შეჩვეული ზამთრის ღამეში ვიყავი ყვითელ ფოთლების ხილვას ახლა მნათობი ეშვება ზღვაში ჩემს სამარეში ცივა. მოსვლა საფლავზე რად გაგიძნელდა ძვირფასო როცა დღეა მზიანი იქნება მიწაც ზამთრისგან ღელავს ჩემს სამარეში ცივა. 2021
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი