თვალის სიელმე აჩრდილებს ფარავს


თვალის სიელმე აჩრდილებს ფარავს
მოგონებები იქცნენ წვეთებად,
მიწურს ავქაჯი დაეპატრონა
ღაღადი ზეცის ისმის ვედრებად.
ჩემი სათქმელი მკერდმა დაფინა
სულში ამომძვრალ მარგალიტივით,
გამოსროლილი ყელიდან მომწყდა
პიჯაკზე დაკრულ თითო ღილივით.
კალაპოტები ცრემლით აივსო
ზეცას მოლურჯო ღრუბელი აკრავს,
სხივებს ირეკლავს გამეხებული
შენდობა ცოდვის შევსთხოვე ავქაჯს.
2016
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი