იები და თოვლი

წამომართულა კუშტი ლანქერი
ველს გაშლილ იებს დადინდა ღვარად
იებთან ერთად კი მეც ავფეთქდი
შარშანდელი მზეც უკვალოდ გაქრა.
თოვლის ღვარებად ცვივა იები
განმარტოებით დამდგარა მუხა
ფიფქები როგორც პირანიები 
მოწყვეტილ იებს დადინდა უხვად.
უწინ ღვარებსაც მზე არ უნახავს
და სხივი როცა დაეცა მიწას
მაშინ ლანქერმაც არ დაუხანა
და უსასრულო სივრცედ გადიქცა.
და ის იები წელში მოწყვეტილ
მოგაგონებდათ ომებში ვაჟკაცს
ძირს დაცვენილი ათას ოდენი
რომლის სიცოცხლეც უკვალოდ გაქრა.