ყველაფერს თავისი წერტილი აქვს ..
ყველაფერს თავისი წერტილი აქვს. და მძიმე ცხოვრებაც გაზვიადდა. ეს ჩემი გაღიმება -ზეპირია, ეს ჩემი ტკივილები- აზრიანი. დრო გავა,კი არა და გასულია უკვე,ამ საუკუნის მეოთხედი შენ კი ჩემო თავო ოთხსულიან- ოჯახს უყურებ და გიოხდება ხმა და ვეღართქმული სათქმელები; ხალხში,ოჯახში თუ ოჯახს გარეთ, დრო მოვა წავა თუ რაც იქნება, მეც ფესვში მომთხრიან და გადამრგავენ. თქვენ ჩემზე ნუ იდარდებთ ძვირფასებო! თქვენ-თქვენი ხეები გაქვთ დასარგავი და ხდება შავია და ითარსება, ეს ბედიც მეზობლის კატასავით. მე ვიცი,რომ მაგრად გავაჭირვე, შენ გესმის,რომ მაგრად გაგვიჭირდა, ნუ ტირი დედაჩემო რა გაშინებს, შვილი ვარ.ხელი მაქვს და რამეს ვიზამ. ოგონდაც ნუ იდარდებ.მიზნებიდან, რაც მინდა დავსახე და ამოვარჩევ როგორი ჯიბეცა მაქვს,ისეთი ვარ ანუ დე ცარიელი გული დავრჩი. და ხდებ იშვიათად მევსებიან, თვალები,მხიარულად-ნაღვლიანი, რაც დამრჩა ეს უაზრო ლექსებია, და ჩემი გამოხედვა-აზრიანი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი