სადღეგრძელოს მადლი შეგეწიოთ
- მარილი დააყარეთ. - მარილი შველის? - აპა, რა. - მაგაზე ადვილი რა არის. შავმა ღვინომ თეთრი მარილი შეისრუტა. სუფრას წითელი ფერი დაედო. - გაგიმარჯოს, ირაკლი. - კარგად იყავი. - შენ იცი. - მე რო შენხელა ვიყავი... ირაკლი იღიმებოდა, მერე გავარდა. - ირაკლის გაუმარჯოს დაუსწრებლად. - ჯერ რვის გახდა და რა ჭკვიანია. - მრავალს დაგასწროს. ირაკლიმ ახლად ნაჩუქარი მანქანა აიღო. იჯდა კარების უკან და შლიდა, მერე მოსწყინდა. ნახევრად დაშლილი თავის ამხანაგს ესროლა თავში. ამხანაგს შუბლში მოხვდა და სისხლი წამოუვიდა. - არ გრცხვენია, ირაკლი? – თქვა მისმა მამამ და გაუღიმა. - დიდი მხეცია, – გადაუფუჩუნა თავგატეხილის დედამ მამას. - როგორ სწავლობს ნეტა? – იჭვნეულად იკითხა ქმარმა. - ოროსანია, - ბოროტად გაიღიმა დედამ და შვილის თავის შეხვევა განაგრძო. [1957 წლის მარტი]
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი