შარაზე ღამით

ასფალტზე ესხმებოდა წვიმა. აქა-იქ გუბე იდგა: შიგ ჩავარდნილი წვეთები რგოლებად იშლებოდნენ. მერე გუბე ივსებოდა და წყალი გადმოდიოდა.
ბნელოდა.
ბნელოდა ყველგან.
მგზავრი მიდიოდა: ხანდახან წვეთის მაგიერ მისი ფეხი ხვდებოდა გუბეში. მაშინ წყალი ჭყაპუნით გადმოდიოდა და ჩაღრმავებული ცარიელი რჩებოდა.
ბნელოდა.
მერე სადღაც გვერდით სინათლე გამოჩნდა:
ბჟუტავდა.
მგზავრი ისევ მიდიოდა: “ნეტა ნავთი თუ იშოვა ქეთომ”, ფიქრობდა.
წინ ისევ ბნელოდა: სადღაც გვერდით სინათლე ბჟუტავდა;
წვიმა ხან ასხამდა, ხან წყდებოდა, ხან ნელა მოდიოდა.

[1957წ.] 10 აპრილი.