ალენ გინსბერგის უცნობი ქრონიკა

რადიო, ნოემბერი, ნავთი, ჩაკეტილი მინდვრები,
რომ ახსენებ მატარებელს.
მოგზაურობა ღმერთებისათვის.
მოგზაურობა ერთ ადგილზე სიარულისას.
სიზმარში ქუდი მოვპარე _ ის არ იყო სხვა.
საშობაო ნაძვი თეთრია _ მშიერი ბავშვია.
პარფიუმერიაა, კავკასიური ნაგაზია შენთვის.
ოდესღაც მეც ვხატავდი ნაცრისფერ ქვიშას.
ანგინის დროს ბავშვებს ყელში ნავთს
ავლებდნენ რძესთან.
ეს თითქმის პაულ ცელანია თავისი მკვდრებით,
შავ რძეს რომ უღიმიან. ამისთვის სხვაგან
და ყველანი ჰგავდნენ იმ დროს ერთმანეთს..