ღამის ელეგია
დედა, როდესაც მე მეძახიან მორიგი შეურაცხყოფის მოსაყენებლად, მე ვფიქრობ იმაზე, რომ სახლში თითქმის აღარაფერი გვაქვს, რომ მდიდრებს და ღარიბებს მართლა განსხვავებული ღმერთები ჰყავთ - და რომ იმან, ვის მანქანაშიც ის ახალგაზრდა ქალი იჯდა, მოიპარა ჩემი ბედნიერება. თუმცა ის ქალი დაბერებამდეც ისევე აუტანელია, როგორც მერე. მე კი ვიღაც თოფიანი კარდინალები დამცინიან, როცა ვსაუბრობ ჟან პოლ რიხტერზე ან დიობლინზე.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი