კომბოსტოსავით რეალობა ..


კომბოსტოსავით რეალობა -
სულ ფურცელ-ფურცელ.
გვირილა მაინც ყოფილიყო. დავუჯერებდი.
მონოგამიურ სამოთხეში ამობურცულა -
ხან დამწვრობამდე, ხანაც კიდევ – გალურჯებამდე
სულს უბერავენ დღე და ღამე.

არ გაქარდება.
წიგნის ფურცელზეც ძარღვიანი, უფრო მძიმეა.
შიგ ხორცი უნდა შეახვიო, პირი მოუკრა.
გარნირი უნდა მოუმზადო უფორმო ძილით.

კომბოსტოსავით რეალობა -
სულ ფურცელ-ფურცელ.
ვარდი რომ მაინც ყოფილიყო, შევიყვარებდი.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი