Ah Istanbul Istanbul

ჩვენი მარტივი, ტურისტული ახირებებით -
სილამაზის თუ სულის ძიებით -
„მივედით, ვნახეთ, გადავიღეთ“ – სალხინებელის
კუთხე-კუნჭული -
წინასწარი შურისძიება – მტვერზე.

რაც ერთად – ხალისია და რაც სევდაა
ამ მოედნებზე, ამ ქუჩებზე, ამ ნაპირებზე -
შემოვიხვიოთ ჭრელა-ჭრულა განსაწმენდელად
ძვალი და ტყავი გადავიკრათ კიდევ ცხრაპირი.
შიგ ქვები ჩავსვათ -
ზურმუხტები. და დავიმუხტოთ
ცრუ სურვილებით – სულთანების – სიბრძნის ძებნაში
სილამაზეს რომ შეატოვეს გულიც და ტვინიც
და სასულეთში თავბრუსხვევით გაყვნენ დერვიშებს.

მთელი ქალაქი – ჩილიმია -
მარწყვის გემოთი.
კონსტანტინოპოლს შეგიძლია კვამლით გახვიდე,
ბოსფორის ქარებს გაატანო თვალების გემი
და გრანდ ბაზარში – თუ მოგბეზრდა, თავი გაყიდო,
ევროპისაკენ მიქცეული დაიწვა სახე
და ჩალმასავით დაიხურო თავზე აზია.

ოხრავს ჰაგია სოფიასთან – სულთან ახმედი.
ხომ შეიძლება – დროის მიღმაც სულ თან რომ გახლდე,
თუნდ ყველა სიბრძნე დახურდავდეს სილამაზეზე.