ქვა


მაინც, სამყაროს ეძებ:
საზღვრების, ღერძის,
უწერტილობის შიშით,
წითელი მელნით წერ –
აორტას ეყრდნობი
და არა ასოების დახრილობას
სისხლი რომ სულ წავა,
შესაფერის ფორმას მიაგნებ
ქვასავით დაწვები მინდორში...
პალეოლითი, ნეოლითი, იქროს ხანა –
ასე ითვლიან ისტორიის ასაკს,
თავგანწირული ქვებისაგან
პანთეონს აშენებენ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი