შეიძლება

ეკალს საწყალს, შეუხედავს,
სულ ნეიტრალური ფონი რომ იყო
ვარდის ფენოვანი სილამაზისთვის,
პოეტის უკუღმართი ტვინი აღმოაჩნდეს
და დაგაჯეროს, რომ ბულბულმა მოკლა,
ისეთი გავარვარებული მკერდით შეასკდა?
მისი სიმღერა პირში ჩაგდიოდა
ვარდისფერი ღვინოსავით,
სისხლი, ცოტა უფრო, მუქი ფერისაა
ამ სიმართლესაც შეეჩვევი,
ტკივილი პირველივე კლასში გასწავლეს...