ნაცნობებს ვკარგავ ..


ნაცნობებს ვკარგავ,
ვკარგავ მეგობრებს, -
ფრთებს,
      ლიანდაგებს,
              დარდებს.
ბედს – უკანასკნელ
      იმედს
             ბალღივით
წყალში კენჭივით ვაგდებ.

განძარცული ვარ
       და ვარ ყარიბი,
გულო, თქვი რაღაც,
       გისმენ...
ვაი რომ უკვე
       მეტრიც გამირბის
და შენ ერთს გებრძვი
        ისევ.

წყარო: litklubi.ge

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი