ნაცნობებს ვკარგავ ..
ნაცნობებს ვკარგავ, ვკარგავ მეგობრებს, - ფრთებს, ლიანდაგებს, დარდებს. ბედს – უკანასკნელ იმედს ბალღივით წყალში კენჭივით ვაგდებ. განძარცული ვარ და ვარ ყარიბი, გულო, თქვი რაღაც, გისმენ... ვაი რომ უკვე მეტრიც გამირბის და შენ ერთს გებრძვი ისევ.
წყარო: litklubi.ge
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი