უბატონო ლილეო

რა სიზმარი, რა გზა ან რა ფანტომი,

ცხადად, თითქმის ყველაფერი ცხადად, -

საქართველოს არ ჰყოლია ბატონი,

საქართველოს ერთგული სპა ჰყავდა.


ვინ რა ბრძანა, რა ქადილი, რა ტონი,

ვინ ხარკს თხოვდა, ვინ ღველფს ანუ ღადარს, -

სვანურ ლილეს არ ჰყოლია ბატონი,

სვანურ ლილეს დალ-ქალღმერთი ჰყავდა!


იყო სიტყვა, იყო სიტყვის გამგონიც,

იყო სცენა, იყო ფარდის ფარდაც, -

დედანას არ ჰყოლია ბატონი,

დედაენას დედაერი ჰყავდა!


შთაგონება, როგორც ირმის ნახტომი,

თამარ მეფე მეუფედ და ხატად, -

პოეზიას არ ჰყოლია ბატონი,

პოეზიას რუსთაველი ჰყავდა!