ცა უსასრულო

ცა უსასრულო,
ზღვა უნაპირო,
გზა - ატლასივით გლუვი გემბანი.
მოგიგონებდი, მაგრამ ვაი, რომ
აყვირდებიან მოგონებანი.
შეაშფოთებენ იელებს ძილში.
დააღვიძებენ სიზმრებს, ვით ბავშვებს,
დააფეთებენ დაბორკილ რაშებს,-
ვაით და ვიშით,
ვაით და ვიშით...
მოგიგონებდი,
კვლავ რომ არ მქონდეს,
აწ დაკარგულის დაკარგვის შიში.