ჩემს პატარა ნანას
პაწია ქვაბი ცხელია ვითომ, ცხადია, იცი, არაა ცხელი და მაინც ხელში იმარჯვებ ტილოს, რომ არ დაგეწვას ხელი. ანდა თოჯინას სასტიკად ტუქსავ, საბანს უსწორებ, უწყრები თითით; ძალიან კარგად იცი შენ თუმცა, თოჯინა საბანს ვერ გადაიხდის. მალე, სულ მალე, ოდეს აღარ იქნები ბავშვი და კაბის ჩაცმა არაერთხელ მოგიწევს შავის; მაშინაც თუ არ მოიტყუე ასევე თავი, ასევე თუ არ მოიტყუე მაშინაც თავი, ვაი, შენ მაშინ!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
3)