კაცი სხვის რითმებს წვრთნის..


კაცი სხვის რითმებს წვრთნის, _
სახავს უწყინარ ლაღობად,
გალაკტიონი თვლის
ჯიბეში ხელის ჩაყოფად.

წერს: `რა ხდებაო ეს?!~
წუხს: `ჯოგის ხელში ცვდება _
სადაც ჩავხედე ლექსს,
სულ ჩემი რითმა მხვდება!~

წერს: `რითმაც უთაქია,
რიტმებსაც ჩემსას ავლენს, _
იცოცხლე, უთარგმნია
ბლოკი მშვენივრად პავლეს!~

`მართალი გახლავს ზოგი,
ვინც ქართულ თარგმანს აქებს,
კი, ნაღდად იგებს ბლოკი,
ოღონდ _ პავლია აგებს!~

`ქურდობს დღისით და მზისით,
ძარცვაში ტოლი არ ჰყავს,
ქარგავს რითმებით სხვისით,
სხვისი რიტმებით ჩარხავს...~

და იქვე დასძენს: `სხვაა,
და არც არავის არ ჰგავს,
გალაკტიონი _ ზღვაა,
ამით არაფერს კარგავს...~

კაცი სხვის რითმებს წვრთნის, _
სახავს უწყინარ ლაღობად, _
გალაკტიონი თვლის
ჯიბეში ხელის ჩაყოფად.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი