ქართველები

ხმამ, მსუყემ და ჯანიერმა,
მტარებელი შეჰყარა:
-,, ქართველები?!
რაც ხალხი ვართ,
იცის, ძამა, ქვეყანამ!

ორი კაცი სუფრას შეიქმს,
სამი კაცი -
ქეიფს!

ოთხი კაცი - არიფიონს,
ხუთი -
პარტიას!
ექვსი კაცი მანიფესტს ვწერთ,
შვიდი -
ქარტიას!

ჩვენ - რომ ასი კაცი ვიყოთ,
ჩვენ რომ -
ერთი პიპრი გვქონდეს,
არ გვცალოდეს საქილიკოდ,
თან -
ბილიკიც ბილიკობდეს,

მაშინ, მაშინ...''
-,,რაი მაშინ?!''
-,,რა და... ეუჰ, გიჟია!
მომაშორეთ აი ბავშვი,
ჩვენია თუ ალიფაშის,
თუ კაცი ხარ, ვისია?!
ჩემს თავს ველაპარაკები, ჩემთვის ვყვები, ბიძია!''