ვინც გინდა იყოს ..

ვინც გინდა იყოს,
კიდევაც რომ რუსეთი სძულდეს,
ვერ გეტყვი რად და
დამარცხება რუსეთის სურდეს.

იყოს, ვთქვათ, თურქი,
გერმანელი, ჩინელი, ფრანგი -
ჩამოთვლა მათი
არ არისო, შენ ამბობ, კარგი -

ჰო, კი, ბატონო!
ჩახედული საქმეში თუა,
აზროვნებს თუკი,
თუ აქვს გული და თუ აქვს ჭკუა,

არ შეიძლება,
არ იქნება, პატივი არ სცეს
დღეს მეცხრამეტე
საუკუნის რუსეთის კაცებს!..

კი, შესაძლოა, -
ძლიერება რუსეთის გშურდეს,
მაგრამ რა პირით,
რა ნამუსით პუშკინი გძულდეს?!

კი, გძულდეს ერი -
ზოგი თხისკენ და მგლისკენ ზოგი -
თქვი, არ გიყვარდეს
რა მიზეზით, სიტყვაზე, ბლოკი?!

ან დოსტიევსკი, -
ძე-კაცისას რომელიც ხედავს
სულის უფსკრულებს,
და კაცთათვის კურცხალი სწვეთავს?!

მეხრამეტედან
მეოცეში გამოსცემს ექოს
მათრახი ვისიც -
რა მინდაო, რას ეტყვი ჩეხოვს?!

და ლომისთავა
მაგ ტოლსტოის რას ეტყვი ბოლოს,
რომლის უმაღლეს,
სადღაც იქვე, უფალი ცხოვრობს?!

მაინც, რა იყო
საუკუნე უცებ ცხრამეტი -
გამოუყვანა
რანაირი რუსეთს ამინდი,

რომ იშვნენ კაცნი
მის წიაღში დიდთაგან დიდნი.
საკაცობრიოდ
ქმნილებანი დააწყვეს მკვიდრნი!

იმ მეცხრამეტემ -
და მეოცეც სთთვალავშია -
ტყაპუჭიანი
ეს რუსეთი ხალხად აქცია...

მე უცხო ეტლში
ვერ იტყვი, რომ ოდესმე ვმჯდარვარ.
არამც და არამც
შენც იცი, რომ მედროვე არ ვარ.

და მეტიც - ის ვარ,
ვინც შენსავით ცის გახსნას ელის.
მწამს ჩემი ჯიშის,
ჩემი სისხლის და ჩემი გენის.

და მაინც გეტყვი:
რწმენა ჩვენი - დია კარგია.
ბრმა სიძულვილი -
ვერაფერი იარაღია!