საღამო

მდინარეში მტირალი საღამო იცქირება,
მზე ჩადის და მდინარის სარკეში იძირება.

მთები, ზღვები, ღრეები, წუთისოფლის თანახმად
გახარჯულ დღეები - ყველაფერი თავდაღმა.

გკოცნი მშობელს შობილი,
მზე წყალში გახლართულა,
აგე, კლდიდან სოფელი აარგვში ჩახატულა.

მქონდა სალაპარაკო, ვერ კი გითხარ რიდობით;
გამარჯობა, არაგვო, და კიდევაც მშვიდობით!

ჩემი ზვრები გადახმა, სხვისმა ძეძვმაც იხარა,
საქართველოვ, კოხტა ბიჭო, მე ვარ შენი წიქარა!

მზე ჩადის და მდინარის სარკეში იძირება.
მდინარეში მტირალი საღამო იცქირება.