ყველას! ყველას! ყველას!

ქართლ-კახეთად, იმერეთად,
სამეგრელოდ, გურიად,
ვისაც ჩვენი გაყოფა
და გათიშვა სწყურია,
ან ჭკვიანი მტერი არის,
ან უგნური მოყვარე,
ამიტომაც, სადაც წავწვდი,
ერთიანად მოვთხარე...
მიყვარს - მტკვარი,
მიყვარს - ქსანი,
ტეხურა და ენგური!
მიყვარს - „ლილე“,
მიყვარს - „ლალე“,
მიყვარს - „ჩელა“
მეგრული...
მაგრამ ყველას მირჩევნია
ერთ დიდ მუშტად შეკრული,
რა თქმა უნდა, საქართველო -
ვიყოთ მისი ერთგული!
დღეგრძელ იყოს, საქართველოვ,
შენი მზე და შენი ცა
მრავალ ათს, მრავალ ათას,
მრავალ ათას წელიწადს!