იალაღიდან

მეცხვარე მღერის და ცა თეთრია.
გაღმა ჩანს ციხე _ კლდე ხავსის ფერი.
ჯიხვებს რომ ელის, გასწვრივ, თერგიდან,
მონადირეა, ჯმუხი ხევსური.

მთის ორწოხებში ჩაჭრილა ხრამი.
დიქით ქლენი მიდიან ხევ-ხევ.
თქვენ რა გაშფოთებთ, ან რაზე ოხრავთ,
ჩემ ისტორიას მევე გადავხევ.

ძმაო, მეცხვრევ, მოკლულს ვედრებით
მიმღერე, გული ალბად დაცხრება.
ჭვალივით მივლის სხეულში ბედი
და საძაგელი ჩემი ცხოვრება.