ამდენი ხანია სადა ხარ, სადა ხარ..


ამდენი ხანია სადა ხარ, სადა ხარ,
ყოველი იმედის მდინარე გადაშრა.
მხოლოდ ერთი წყარო კლდეზე დაკიდული,
ხევებში წანწკარებს ფოთლით დაბინდული
და გზას მიიკვლევს და არ ილევა,
და მოიმღერის: განა მცირე ვარ?!
ჩემკენ მოიჩქარის ყოველი სულდგმული, _
მწყურვალს არ უნდა მდინარის გუგუნი.
მე შენკენ მოვრბოდი, გზები გავიკაფე,
შენ რატომ აგვიანებ, მოდი, დამეწაფე.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი