არსიანი


შავ ქარაფებზე თეთრი წყლები დის,
მთას იარაზე წამლად ნისლი აქვს
და ფარშევანგის ბუმბულებივით
ქარს სადღაც ჭრელი ფოთლები მიაქვს.
კლდეთა სიმაღლით მგზავრი გაოცდა,
ცხენი ეძახის მწყემსთა კარავებს,
ქალიშვილები სხედან წყაროსთან
და მგზავრისაგან ღიმილს მალავენ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი