ის, ვინაც მიყვარს, ისე შორსაა..


ის, ვინაც მიყვარს, ისე შორსაა,
გზა და ლოდინი მართმევს ყველაფერს,
ამდენმა ღელვამ გული მოშალა
და მაინც მინდა, გული ღელავდეს.
ცისარტყელებო, გადამატარეთ, _
მზიდეთ თამარის ლურჯო ხიდებო,
ამ წუთისოფლის სიპატარავე,
შენ, სიყვარულო, გამიდიდეო.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი