ის, ვინაც მიყვარს, ისე შორსაა..
ის, ვინაც მიყვარს, ისე შორსაა, გზა და ლოდინი მართმევს ყველაფერს, ამდენმა ღელვამ გული მოშალა და მაინც მინდა, გული ღელავდეს. ცისარტყელებო, გადამატარეთ, _ მზიდეთ თამარის ლურჯო ხიდებო, ამ წუთისოფლის სიპატარავე, შენ, სიყვარულო, გამიდიდეო.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი