კი, დრო თავზე მაწვება..


კი, დრო თავზე მაწვება,
მაინც თითქოს ვიზრდები,
ღალატს, არაკაცობას
თოფად დავემიზნები.

თოფად დავემიზნები
უგულო რომ დიდგულობს,
იწერება წიგნები,
წიგნებს არვინ კითხულობს.

ბწკარში სინდისს ჩავწურავ, _
ფიქრობ სნეულს მოარჩენს,
ვეღარ გცნო ძმამ, ავსულმა,
რადგან სურდი მონად შენ.

კარგს ვნატრობ და მოველი,
მესევიან სიზმრები,
ბოროტებას ყოველთვის
თოფად დავემიზნები.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი