კი, დრო თავზე მაწვება..
კი, დრო თავზე მაწვება, მაინც თითქოს ვიზრდები, ღალატს, არაკაცობას თოფად დავემიზნები. თოფად დავემიზნები უგულო რომ დიდგულობს, იწერება წიგნები, წიგნებს არვინ კითხულობს. ბწკარში სინდისს ჩავწურავ, _ ფიქრობ სნეულს მოარჩენს, ვეღარ გცნო ძმამ, ავსულმა, რადგან სურდი მონად შენ. კარგს ვნატრობ და მოველი, მესევიან სიზმრები, ბოროტებას ყოველთვის თოფად დავემიზნები.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი