მამის საფლავი

ქვაც დახეთქილა,
როგორც შენი ხელისგულები
და ეწრის ფესვებს
ნაკვალევი წაულეკია.
გასწორებულა ყველაფერი,
გახამებულა,
შეხორცებია მიწას მიწა,
როგორც ჭრილობა.
ცოცხალი იყავ, ყველასათვის
იყავ მალამო
და სიკვდილითაც მოარჩინე
მიწის იარა.