მიდის
ყვითელი ქარი ეხვევა ხეებს, ფეხმძიმეები დგას ნალიები, ვდგავარ მიმავალ ზაფხულის კართან და ვეხვეწები _ ნუ დაილევი. მაგრამ ეს ქარი, ფოთლებით სავსე, მიედინება, ძლიერ იჩქარის... ღობის წირეხზე ჩამოკიდული, რაზე ჭრიალებს ნეტავ ჭიშკარი?!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი