ღამით რაღამ გადარია..
ღამით რაღამ გადარია, _ ასე რატომ მიმატოვა? გარეთ, თუმცა, მართალია, ავდარია, _ თოვა, თოვა. ერთადერთი ერთგულება ღუმელშია, _ შეშის გლოვა, ცეცხლმა თავის ნაფიქრალი საკვამურით გააბოლა. ვიცი, აღარავინ მოვა, გვიანია, ძილის დროა, გულმა გული მოინდომა, მე ვკითხულობ მანის რომანს...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი