ო, მარტოსულო..
შენ გაურბიხარ მარტოობას, მაგრამ მაინც ის გაძლიერებს... შენ მაშინ ხვდები: რა ნათელია, რა დიდია, რა იდუმალია _ პატარა ბაღის მოლოდინი დიდი ზამთრის შუაგულიდან, უმწეო ფოთლის მოლოდინი ქარიშხლების შუაგულიდან...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი