ვერ აგაცილე დაღლა ..
ვერ აგაცილე დაღლა _ გბანდი, ცრემლებით გრწყავდი. ვერ აგიყვანე მაღლა, ვერ აგამაღლე ცამდის. სტირი, უჩემოდ სტირი, ნანობ, უჩემოდ ნანობ, ვერ გიმკურნალე ტკივილს ჩემი ტკივილის გამო. მე გაგიხუნე ფერი, ცრემლი გიქციე წყაროდ, ვერ შეგაშველე ხელი _ ვერ გაგიფრთხილდი ქალო. ისევ გარიდებ თვალებს, წარბებს ქვემოდან გიმზერ, ვერ დაგისვენე მთვარე მკერდთან შებნეულ ღილზე. ტვირთად გიქციე წლები, ჩასცქერ ჩაღვენთილ სანთელს, ვერ გავუმაგრე ფრთები შენ რომ მიზრდიდი _ მართვეს, ვწუხვარ, ვეღარა გშველი, არც სურვილი მაქვს ამის. ვდგავარ ნისლიან ველის და გასაყართან ღამის. გასვლა შენგანაც მინდა, გავალ ღრუბლების ზემოთ, მზე მე გიქციე ბინდად, მე დაგაღამე ჩემო. ვერ აგარიდე დაღლა, გბანდი _ ცრემლებით გრწყავდი. ვერ აგიყვანე მაღლა, ვერ აგამაღლე ცამდის.
წყარო: litklubi.ge
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი