და თუ ვერ შევძელ ..
და თუ ვერ შევძელ, ვერც ხვალ გითხარ, რაც უნდა მეთქვა გუშინ, გუშინწინ ისარი ტრფობის, შენი ტრფობის – გულში, გულში მჭირს. სათქმელი ზეგის, შემინდე, თუ დაგიგვიანო, შენ რომ არსებობ, ესეც კმარა ჩემთვის მოლხენად, მზის მიფერფვლამდე უნდა შევძლო, უნდა ვიარო! და მერე, მერე, როცა მოხვალ სულთა მოფენად – შენს ცისფერ ტაძარს მარადიულ ფერებს გავუმღვრევ და ამ ბებერ ქედს შენს წინ დავხრი მაშინ საუღლედ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი