მთვარე რო უღრუბლო ცაზე – ..
მთვარე რო უღრუბლო ცაზე – ისე ამოსჩნდი წყაროდან, წვეთების ბედი ვინატრე, ზურგზე რომ მოწანწკარობდა. დუმილად იქცა სამყარო – შეწყდა ფრინველთა გალობა, ვინ გაგიმეტა სამზეოდ – ვინ შემოგწყევლა ქალობა. ვაი, რა ძნელი იქნება შენფერეების ქმარობა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი