ალექსანდრ პუშკინი. На холмах Грузии

ბინდმა მოიცვა საქართველოს ლურჯი ქედები,
ჩემს წინ არაგვი მიიზვირთება,
ჩემს ნათელ სევდას მერამდენედ ეიმედები,
შენით სავსეა ჩემი კირთება.

მხოლოდღა შენით... კაეშანი მიყუჩდა ისე,
ვეღარასოდეს გაითარეშებს.
გული კი იწვის, გულს კი უყვარს ისევ და ისევ,
რადგან არ ძალუძს ტრფობის გარეშე.

რუსულიდან თარგმნა
გიორგი ხულორდავამ 

На холмах Грузии лежит ночная мгла;
Шумит Арагва предо мною.
Мне грустно и легко; печаль моя светла;
Печаль моя полна тобою,

Тобой, одной тобой… Унынья моего
Ничто не мучит, не тревожит,
И сердце вновь горит и любит — оттого,
Что не любить оно не может.