უსაქართველოდ
შებინდდებოდა ყოველ საღამოს უფერულად და უსიყვარულოდ მესიზმრებოდა მე გადახვეწილს ესე ლამაზი პატარა ლელო ამ სიყვარულის მცირე ნაპერწკლით გავძელი უკვე 10წელია ვერ მოვახერხე შინ დაბრუნება უკვე იმედი გადამელია თუმცა ყოველდღე იმედს ვაცოცხლებ ჩემი პატარა საქართველოსი ამ სიყვარულმა შემინარჩუნა იმედი დღისა ამ სამყაროში ისევ ბინდდება უსაქართველოდ ისევ შორიდან ვეტრფი ;ისევ მას კახურ ვენახს და გურულ ლობიოს ყველა იმ სიტყვას საქართველოსას მასზე უფიქროდ ვერ გამიძლია თუნდაც ჭა ვიყო ფიქრის უძირო. ყველაფერს ვგუობ მხოლოდ ერთს ვერა გული ვერ ცოცხლობს უსიყვარულოდ. 25/11/2021
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი