***
გმირის სულს ნეტა რაღა უკლია ცხონებას განვლო სისხლიანი მწარე დროება ნახა სიმწარე ძმის დაღუპვისა საკუთარ ხელში; აღარც გული აქვს ოდესღაც როცა ფეთქავდა მკერდში აღარ ახარებს არც არაფერი თავი ანება კაცის ცხოვრებას ბნელმა მოიცვა გონება მისი მეწამულია ყველა მოგონება; ძვალ რბილში უკვე ომი ღაღადებს განწირულია გზა სიმშვიდისკენ გონება მოლბა ხორცი ღრიალებს: მე ვეღარ ვითმენ!!! ვეღარ ვითმენ!!! 12/05/2023.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი