ანტინერვოზული კაბინა

ვერ მოვწყვიტე მზერა მის ლამაზ ტუჩებს
მისი მზერა ადგილზე კვლავ მაჩაქუჩებს
და ვაგროვებ ამ ლექსისთვის ნაკუწებს
ის სურნელი მისია. და მისაკუთრებს

მიპყრობს როგორც 
ქარიშხალი მხედარს ერთს
მივუყვები
სიყვარულით გამოწვეულ
ნაპრალებს 

ღმერთს ვუჩოქებ
მთვარეს ვუხმობ
ღამე გადის
ისევ უხმოდ.