ვიზიტორი °
გაბანგებულ ხალხს ვუყურებთ და ოცნებად გვექცა ; ნეტავ ზღაპარში რომ ვიყოთ . . . წიგნად დაგვეკეცა . ყველაფერი . . . ყველაფერი . . . აღარსად რომ ვიყოთ, ან სულ არაფერში მაინც ყველაფერი ვიყოთ . ოჯახი და მეგობრობა, ვინ სად გარინდულა, კაცს კაცობა არაკაცმა ჩურჩულ - რაინდულად - უთხრა,მაგრამ ვერ ანახა, გულ-თვალ დაბინდულმა . დღეს ასეთი დროებაა, ანდა გარემოებაა . ვერ გაიგებ . ვერც გაუგებ . საკუთარ თავს , განა ვინმეს . . . ისევ მოვიშემოდგომებთ, რა რომ,იქ სწუხს ზეცა, მომზირალი,თუ ზაფხულში - ბევრი ჩაგვეკეცა . ჩვენ ხომ აქ ვართ , სიზმრად , ფურცლად , ყველა წამი ხეირია უკანასკნელ ამოსუნთქვად . . . გვიღირს? დიდი სეირია . გავიღიმოთ,სევდიანად შემოგვღიმის სანამ ზეცა -
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი